Próba wysiłkowa jest nieinwazyjnym badaniem diagnostycznym stosowanym w kardiologii do oceny reakcji mięśnia sercowego na wysiłek fizyczny. Pozwala ocenić, czy naczynia wieńcowe pacjenta są zdrowe i czy podczas wysiłku są w stanie dostarczyć mięśniowi sercowemu dostateczną ilość tlenu. Jeśli naczynia są zwężone, pojawia się ból w klatce piersiowej, a EKG ma oznaki świadczące o niedostatecznym ukrwieniu serca.

W trakcie badania pacjent ćwiczy na ruchomej bieżni lub specjalnym rowerze, a praca jego serca i ciśnienie tętnicze monitorowane są za pomocą elektrod przymocowanych do klatki piersiowej. Podczas próby wysiłkowej obecny jest lekarz. Próba może być w każdej chwili przerwana na życzenie pacjenta albo przerwie ją lekarz, gdy wystąpią komorowe zaburzenia rytmu, spadek ciśnienia, objawy sugerujące możliwość omdlenia badanego pacjenta.

Badanie wykorzystywane jest do diagnostyki pacjentów podejrzanych o chorobę wieńcową, do oceny wydolności wysiłkowej u chorych z rozpoznaną choroba wieńcową, po zawale serca oraz po angioplastyce ( tzw. balonikowaniu) lub stentowaniu naczyń wieńcowych.